مراکز آب درمانی و چشمه ها

در دل طبیعت استان مازندران به ویژه در مناطق کوهستانی، تعدادی چشمه معروف و شناخته شده وجود دارد که مورد استفاده گردشگران قرار می گیرد. برخی از این چشمه ها چنان پر آب هستند که به آنها رود گفته می شود و برای کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرند و برخی دیگر خواص درمانی دارند.
کانونهای چشمه های بزرگ مازندران عبارتند از:

چشمه های آب گرم رامسر، جواهرده، کتالم، سادات محله، آب فرنگی، آب اسک، استراباکو، رینه، آمولو، لاریجان، هفت خونی، هلی کتی چشمه، شهربند، قلعه چشمه، قرمرض، گوکشان. چشمه های مذکور که حاصل فعل و انفعال درونی سلسله جبال مرکزی البرز است، دارای ترکیبات و خواصی هستند که در رفع برخی از بیماریهای مفصلی، استخوانی و پوستی نقش موثر درمانی دارند.

اطلاعاتی در مورد مازندران

مازندران یک استان کاسپی در شمال ایران می‌باشد که در کرانه‌های جنوبی دریای مازندران واقع شده. به ترتیب ساعتگرد با استان‌های گلستان، سمنان، تهران (که باهم تشکیل مازندران بزرگ را داده و هرکدام در سالهای ۱۳۷۶، ۱۳۵۵، ۱۳۴۹ از مازندران جداشدند) هم‌جوار است. همچنین در غرب آن استان‌های قزوین و گیلان جا گرفته‌اند. این استان یکی از پرجمعیت ترین مناطق از لحاظ تراکم جمعیتی و یکی از غنی ترین آنها از لحاظ منابع گوناگون زیرزمینی می‌باشد. چهار شهرستان مهم و پرجمعیت آن عبارتند از: ، ساری، بابل آمل و قائمشهر (که همگی در ناحیه میانه-شرقی جا دارند).
مازندران به خاطر تاریخ غنی، و جغرافیای سراسر متنوع آن که شامل جلگه‌ها، علفزار‌ها، بیشه‌ها و جنگل‌های هیرکانی با صدها گونه گیاهی منحصر به فرد در جهان است . آب و هواهای گوناگون از سواحل شنی با پست ترین نقطه, تا کوهستان‌های ناهموار وپوشیده از برف البرز با داشتن یکی از هفت آتشفشان معروف دنیا، کوه دماوند، شناخته شده‌است.

اقتصاد مازندران

اقتصاد مازندران کاملاً به طبیعت پرنعمتش وابسته‌است. که از راه کشاورزی و مواد غذایی با داشتن بالاترین تولید فرآورده‌های غذایی دریایی در میان همه مناطق ایران و کشورهای همسایه از جمله خاویار که در دنیا از لحاظ کیفیت بی نظیر است، مورد بهره برداری واقع می‌شود، همچنین صنعت توریسم که هر ساله بیش از دوازده میلیون مسافر از مازندران دیدن می‌کنند.

با کشفیات دانشمندان در غارهای هوتو و کمربند، گواهی بر زندگی انسان‌ها در ۷۵ هزار سال پیش از این بدست آمده‌است. علاوه بر این باستان شناسی در گوهر تپه که ثابت می کند مازندران و گلستان بیش از ۵ هزار سال پیشینه تمدن شهری دارند. مازندران را به یکی از مهترین پایگاه‌های باستان شناسی در منطقه خاورمیانه شناسانده‌است.

مازندران جزوی از قلمرو پادشاهی ورگانا که هیچگاه جزو امپراطوری هخامنشی نشد، و پس از آن یکی از استان‌های مهم پادشاهی تبرستان (که پس از شاه عباس تبرستان ایالتی از ایران و مازندران استانی از این ایالت شد)، بوده‌است. مردم بومی آن تپوری (مازندرانی) هستند، بر اساس یک افسانه رایج در میان آنها، نسب و اصالت آنها به خانواده پیامبر نوح می‌رسد که مردم بومی اعتقاد دارند کشتی اش در البرز آرمیده‌است. این مردم به زبان مازندرانی (یک زبان کاسپیانی) صحبت کرده که از لحاظ ساختاری متشابه سنگسری و گیلکی است که در طول تاریخ دادوستدهایی باچینی وروسی وسومری داشته است.

 ابنیه تاریخی

منطقه شورچال گلوگاه

 امامزاده عباس

قلعه لاجیم در سوادکوه

چشمه عمارت بهشهر

برج آرامگاهی امامزاده طاهر مطهر کجور

قلعه ملک بهمن لاریجان

ویژگی‌ها

زبان: اکثریت زبان مازندرانی، ولی بیشتر مردم مازندران با زبان فارسی نیز آشنایی دارند . در شرق استان ترکی گلوگاهی و گرجی و در مناطق دیگر زبان ارمنی نیز رواج دارد.

گویش‌های زبان مازندرانی: ساروی، بابلی، آملی، گیلکی، شهمیرزادی، کتولی، هزارجریبی، فیروزکوهی، لفوری سواد کوهی.